Dit wordt de kaft van het boek dat ik over mijn vader aan het schrijven ben. Mijn vader staat er twee keer op. Als jongen van twaalf en als man van twintig.
donderdag 19 maart 2009
Omslag Werken voor de vijand
Dit wordt de kaft van het boek dat ik over mijn vader aan het schrijven ben. Mijn vader staat er twee keer op. Als jongen van twaalf en als man van twintig.
fiets
'Zeg, opa,' vroeg Jori. 'Toen het oorlog was, namen de Duitsers toch alle fietsen mee? Ook die van jou?'
'Omdat ik knecht was bij mijn vader, mocht ik mijn fiets houden,' antwoordt opa.
'Wat had jij een geluk,' zegt Jori.
'Nou, eigenlijk niet,' vertelt opa. 'Want op een dag kwam ik thuis en toen had mijn broer mijn fiets verkocht.'
zondag 31 augustus 2008
zondag 3 augustus 2008
Ontsnapt uit de Opelfabriek
Mijn vader Albert staat hier voor de Opelfabriek in Rüsselsheim. Hij vertelt over de manier waarop hij gedwongen werd om met zijn Opel Blitz-vrachtwagen de poort uit te rijden terwijl de Amerikanen met tanks op de fabriek schoten.
zaterdag 2 augustus 2008
Jarig in oorlogstijd
Op 9 maart 1943 werd mijn vader 19 jaar. Hier staat hij voor de vrachtwagen waarmee hij door Duitsland reed.
Hij was één van de 500.000 mannen en vrouwen die onder dwang in Duitsland moest werken. Mijn vader is nu 85 jaar. Hij is nog kwiek en fit. Maar hoeveel tijd heb ik nog om samen met hem door Duitsland te rijden en te vragen: 'Zeg pa, wat deed jij eigenlijk toen het oorlog was? Waarom liet je je dwingen om in Duitsland te gaan werken?'
Daarom dit boek. Daarom deze poging om het verhaal van mijn vader en van al die andere mannen en vrouwen te vertellen.
Abonneren op:
Posts (Atom)
